Jak się powinno pisać tytuł teleturnieju: Jeden z dziesięciu czy Jeden z Dziesięciu?

Dzień dobry,
uprzejmie proszę o pomoc w następującej kwestii: jaką literą (małą/wielką) pisać ustawy, np. ustawa o ochronie danych osobowych, ustawa o zawodzie lekarza itp.? Spotykam się z różną pisownią.
Z góry dziekuję za odpowiedź.
Agnieszka Pietrzykowska

Witam,
jak zapisać tytuły prac z tekście tłumaczonym z języka polskiego na angielski?

Drodzy Państwo!
Mam problem, który nie dotyczy może bezpośrednio pisowni polskiej, ma z nią jednak związek. Otóż chodzi o zasady pisowni imion i tytułów arystokratycznych osób spoza Polski.
Wiem, że ogólne zasady pisowni imion wymagają, aby imiona postaci panujących (np. królów) lub funkcjonujących powszechnie w polskiej świadomości (np. Joanna d'Arc) spolszczać, zaś pozostałe pozostawić w formie oryginalnej. Tak przedstwia się sytuacja w większości książek, z którymi miałem do czynienia. Jadnakże prof. W. Dworzaczek w swojej Genealogii (zestaw tablic genealogicznych rodów panujących w Polsce i krajach ościennych) ominął powyższą zasadę, spolszczając bez wyjątku wszystkie imiona. Wydaje mi się, że w tym przypadku zabieg ten nadał zestwieniom genealogicznym przejrzystości – jest więc uzasadniony.
Gorzej sprawa przedstawia się z tytułami arystokratycznymi. W różnych publikacjach spotkałem się z różną ich pisownią. Np. w biografii Ludwik XVI pióra Jana Baszkiewicza (Wrocław 1983) sam król, przed objęciem władzy, nosi tytuł księcia Berry. Natomiast jego bratanek, który nigdy władzy nie objął, tytułowany jest już księciem (diukiem) de Berry. Przytoczę jeszcze jeden przykład. W powyższej książce brat Ludwika XVI (przyszły Karol X) tytułowany jest hrabią Artois, natomiast w biografii Karola X autorstwa José Cabanisa (W-wa 1981)- hrabią d'Artois. Takie przykłady można zresztą mnożyć w nieskończność.
I tutaj pojawia się mój problem i moje pytanie. Opracowuję właśnie tablicę genealogiczną francuskiej dynastii Burbonów. Pojawia się tam mnóstwo osób zarówno panujących, jak i posiadających czysto tytularne godności arystokratyczne, wiele odsób, które są Polakom znane dobrze jak i nie. Jak postąpić w takiej sytuacji? Być może w przypadku tytułów obowiązuje podobna zasada jak i w przypadku imion? A jeśli tak, to czy dla zachowania przejrzystości mogę zrezygnować z przedrostków de, d' itp.?
Proszę Państwa o sprecyzowanie zasad obowiązujących w przedstawionych przeze mnie przypadkach i z góry dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem
Przemo Jaworski

Szanowni Państwo,
obecnie coraz częściej spotykam się z umieszczaniem w zdaniach funkcji czy tytułu osoby po jej imieniu i nazwisku, a nie przed, np. „W sobotę Bronisław Komorowski, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, otworzył wystawę koni rasowych”. Zaznaczam, że chodzi mi o normalne zdania w tekście, a nie np. podpisy pod zdjęciami czy określenia autorów cytatów. Czy taki szyk jest prawidłowy? A jeśli tak, czy po nazwisku a przed tytułem powinniśmy stawiać przecinek?

Wedle zasady ogólnej stopnie i tytuły naukowe umieszcza się przed nazwiskiem, a stanowisko uczelniane (jeśli chce się je zaznaczyć) – po nazwisku, np. dr hab. Jan Nowak, prof. UW. Czy wobec tego prawidłowy jest zapis: prof. zw. dr hab. Adam Król? Profesor zwyczajny to wszak stanowisko uczelniane, a nie tytuł naukowy. Czy w takim przypadku (jeśli właśnie zależy nam na wymienieniu tego stanowiska) nie powinno być raczej: prof. dr hab. Adam Król, prof. zw.?

Jak prawidłowo powinien być napisany tytuł książki: Kultura – Młodzież – Edukacja, czy też Kultura – młodzież – edukacja? Czy może być inny zapis na stronie tytułowej książki a inny zapis w bibliografii?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
proszę o pomoc. W tytule pracy doktorskiej zawarto sformułowanie alternatywne do, pojawiła się jednak wątpliwość, czy nie należałoby napisać alternatywne dla. Jestem bardzo ciekawa, która forma jest poprawna i dlaczego.
Ów tytuł brzmi: HILIC-MS jako alternatywne do RPLC-MS rozwiązanie w celu rozdzielenia substancji polarnych i średniopolarnych.

Będę wdzięczna za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie
Aleksandra Musiał

Tytuł opowiadania Żeromskiego „Rozdzióbią nas kruki, wrony…” wyróżniamy kursywą i cudzysłowem, ponieważ jest to cytat. Do jakiej postaci powinniśmy skracać podobne tytuły w przypisach typu dz. cyt.? Rozważam takie możliwości:

1. Żeromski, „Rozdzióbią…, dz. cyt., s. 5.
2. Żeromski, „Rozdzióbią”…, dz. cyt., s. 5.
3. Żeromski, „Rozdzióbią…”, dz. cyt., s. 5.
4. Żeromski, Rozdzióbią…, dz. cyt., s. 5.

A może jest jakaś lepsza?

Moja córka miała wymyśleć trzy tytuły do szkolnego opowiadania. Wypisała je w zeszycie bez cudzysłowu – jako, że to były jej tytuły. Pani jednak potraktowała to jako błąd, dopisując do każdego cudzysłów. Mam wątpliwości i proszę o wskazanie właściwej formy.
Z góry dziękuję.
M. Nowak